Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расколдо́ванный вы́звалены ад ча́раў;

расколдова́ть сов. вы́зваліць ад ча́раў, зняць ча́ры.

раско́лка ж., разг. раско́лванне, -ння ср.

расколоти́ть сов., в разн. знач. разбі́ць, мног. паразбіва́ць;

расколоти́ться разбі́цца, мног. паразбіва́цца.

раско́лотый раско́латы, мног. параско́лваны;

расколо́ть сов., прям., перен. раскало́ць, мног. параско́лваць;

расколо́ться раскало́цца, мног. параско́лвацца.

расколо́ченный разбі́ты, мног. паразбіва́ны.

расколошма́тить сов., прост. раскалашма́ціць;