Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

достосла́вный уст. славу́ты.

достоуважа́емый и досточти́мый книжн. высокапаважа́ны, высокашано́ўны.

достоя́ние ср.

1. набы́так, -тку м.; (имущество) маёмасць, -ці ж.; (собственность) ула́снасць, -ці ж.;

обще́ственное достоя́ние грама́дская маёмасць, грама́дскі набы́так;

2. (удел) перен. здабы́так, -тку м.;

сде́лать нау́ку достоя́нием масс зрабі́ць наву́ку здабы́ткам мас.

достоя́ть сов. дастая́ць;

достоя́ть до ве́чера дастая́ць да ве́чара;

достоя́ть поло́женное вре́мя дастая́ць вы́значаны час;

достоя́ться разг. дастая́цца.

достра́гивать несов. дастру́гваць; (рубанком) дагаблёўваць.

достра́ивание дабудо́ўванне, -ння ср.;

достра́ивать несов. дабудо́ўваць;

достра́иваться возвр., страд. дабудо́ўвацца.

достра́чивать несов., портн. дастро́чваць.