Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расштыбо́вщик горн. расштыбо́ўшчык, -ка м.

расшуга́ть сов., прост. разагна́ць, распужа́ць.

расшуме́ться сов., разг.

1. в разн. знач. расшуме́цца;

2. (раскричаться) раскрыча́цца.

расшути́ться сов., разг. разжартава́цца.

расщебенённый расшчабе́нены.

расщебе́нивать несов., спец. расшчабе́ньваць;

расщебе́ниваться страд. расшчабе́ньвацца;

расщебени́ть сов. расшчабяні́ць.

расщебета́ться сов., разг. расшчабята́цца.

расщебёнка ж., спец.

1. (действие) расшчабёнка, -кі ж., расшчабе́ньванне, -ння ср.;

2. (мелкий щебень) расшчабёнка, -кі ж.