Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разбуя́ниться сов., разг. разбуя́ніцца.

разва́жничаться сов., разг. разва́жнічацца.

разва́л м.

1. (действие) в разн. знач. разва́л, -лу м., разва́льванне, -ння ср.;

2. (состояние) разва́л, -лу м.;

3. (разлад, раздор) разва́л, -лу м., разла́д, -ду м.;

4. (беспорядок) разг. разва́л, -лу м., беспара́дак, -дку м.;

5. (половина распиленного вдоль бревна) спец. пла́шка, -кі ж.;

разва́ленный

1. разва́лены, мног. паразва́льваны, разбу́раны, мног. паразбу́рваны;

2. разва́лены; см. развали́ть.

разва́лец и разва́льца / ходи́ть с разва́льцем (разва́льцей) хадзі́ць перава́льваючыся, хадзі́ць уперава́лку.

разва́ливаниеI

1. разва́льванне, -ння ср., разбу́рванне, -ння ср.;

2. перен. разва́льванне, -ння ср.; см. разва́ливатьI.

разва́ливаниеII

1. с.-х. раскі́дванне, -ння ср., растраса́нне, -ння ср.; разбіва́нне, -ння ср.;

2. спец. раска́чванне, -ння ср.; см. разва́ливатьII.

разва́ливатьI несов. (к развали́ть)

1. разва́льваць, разбу́рваць, разбура́ць;

разва́ливать стену́ разва́льваць (разбура́ць) сцяну́;

2. перен. разва́льваць;

разва́ливать хозя́йство разва́льваць гаспада́рку.

разва́ливатьII несов. (к разваля́ть);

1. с.-х. (разгребать, раскидывать) раскіда́ць, раскі́дваць, растраса́ць; (валки, навоз) разбіва́ць;

2. (тесто) спец. раска́чваць.

разва́ливатьсяI несов.;

1. прям., перен. разва́львацца, разбу́рвацца, разбура́цца;

2. (небрежно садиться) разва́львацца, рассяда́цца; (небрежно ложиться) разва́львацца, разляга́цца;

3. страд. разва́львацца, разбу́рвацца, разбура́цца; см. разва́ливатьI.