разбуя́ниться сов., разг. разбуя́ніцца.
разва́жничаться сов., разг. разва́жнічацца.
разва́л м.
1. (действие) в разн. знач. разва́л, -лу м., разва́льванне, -ння ср.;
2. (состояние) разва́л, -лу м.;
3. (разлад, раздор) разва́л, -лу м., разла́д, -ду м.;
4. (беспорядок) разг. разва́л, -лу м., беспара́дак, -дку м.;
5. (половина распиленного вдоль бревна) спец. пла́шка, -кі ж.;
разва́ленный
1. разва́лены, мног. паразва́льваны, разбу́раны, мног. паразбу́рваны;
2. разва́лены; см. развали́ть.
разва́лец и разва́льца / ходи́ть с разва́льцем (разва́льцей) хадзі́ць перава́льваючыся, хадзі́ць уперава́лку.
разва́ливаниеI
1. разва́льванне, -ння ср., разбу́рванне, -ння ср.;
2. перен. разва́льванне, -ння ср.; см. разва́ливатьI.
разва́ливаниеII
1. с.-х. раскі́дванне, -ння ср., растраса́нне, -ння ср.; разбіва́нне, -ння ср.;
2. спец. раска́чванне, -ння ср.; см. разва́ливатьII.
разва́ливатьI несов. (к развали́ть)
1. разва́льваць, разбу́рваць, разбура́ць;
разва́ливать стену́ разва́льваць (разбура́ць) сцяну́;
2. перен. разва́льваць;
разва́ливать хозя́йство разва́льваць гаспада́рку.
разва́ливатьII несов. (к разваля́ть);
1. с.-х. (разгребать, раскидывать) раскіда́ць, раскі́дваць, растраса́ць; (валки, навоз) разбіва́ць;
2. (тесто) спец. раска́чваць.
разва́ливатьсяI несов.;
1. прям., перен. разва́львацца, разбу́рвацца, разбура́цца;
2. (небрежно садиться) разва́львацца, рассяда́цца; (небрежно ложиться) разва́львацца, разляга́цца;
3. страд. разва́львацца, разбу́рвацца, разбура́цца; см. разва́ливатьI.