Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

допускно́й дапускны́;

допусти́мо нареч. дапушча́льна;

допусти́мость дапушча́льнасць, -ці ж.;

допусти́мый дапушча́льны;

допусти́ть сов., в разн. знач. дапусці́ць;

допусти́ть к ко́нкурсу дапусці́ць да ко́нкурсу;

допусти́ть мысль дапусці́ць ду́мку;

допусти́ть к больно́му дапусці́ць да хво́рага.

допу́шкинский дапу́шкінскі.

допуще́ние в разн. знач. дапушчэ́нне, -ння ср.

допу́щенный дапу́шчаны.

допыта́ться сов., разг. дапыта́цца.

допы́тываться несов., разг. дапы́твацца.