Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разбура́вливаться страд. рассвідро́ўвацца.

разбурённый разбу́раны, рассвідрава́ны.

разбу́ривать несов., техн. разбу́рваць, рассвідро́ўваць;

разбу́риваться страд. разбу́рвацца, рассвідро́ўвацца.

разбури́ть сов., техн. разбуры́ць, рассвідрава́ць;

разбури́ть скалу́ разбуры́ць (рассвідрава́ць) скалу́.

разбуха́ние

1. разбуха́нне, -ння ср., набуха́нне, -ння ср., набрака́нне, -ння ср.; набрыня́нне, -ння ср.;

2. перен. разбуха́нне, -ння ср.;

разбуха́ть несов.

1. разбуха́ць, набуха́ць, набрака́ць; (от сырости) набры́ньваць;

2. перен. разбуха́ць.

разбу́хнуть сов.

1. разбу́хнуць, набу́хнуць, набра́кнуць; (от сырости) набрыня́ць;

2. перен., разг. разбу́хнуць;

шта́ты разбу́хли шта́ты разбу́хлі;

разбу́хший

1. разбу́хлы, набу́хлы, набра́клы; набрыня́лы;

2. перен. разбу́хлы.

разбушева́ться сов., прям., перен. разбушава́цца, расхадзі́цца.