Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дове́ивать несов. (зерно — машиной) даарфо́ўваць; (ручным способом) даве́йваць;

дове́иваться страд. даарфо́ўвацца; даве́йвацца.

до́веку нареч., обл. даве́ку; заўсёды.

дове́ренность ж.

1. (документ) даве́ранасць, -ці ж.;

2. (доверие) уст. даве́р’е, -р’я ср., даве́р, -ру м.;

3. (доверчивость) уст. даве́рлівасць, -ці ж.;

дове́ренный

1. прил., прич. даве́раны, дару́чаны;

2. сущ. даве́раны, -нага м.;

дове́рие ср. даве́р’е, -р’я ср., даве́р, -ру м.;

довери́тель юр. даве́рнік, -ка м.;

довери́тельница даве́рніца, -цы ж.;

довери́тельно нареч. сакрэ́тна; (конфиденциально) канфідэнцыя́льна;

довери́тельность даве́рнасць, -ці ж.; см. довери́тельный 1;