Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расцвета́ние ср. расцвіта́нне, -ння ср., ро́сквіт, -ту м.;

расцвета́ть несов.

1. расцвіта́ць;

2. перен. (приходить в состояние подъёма) квітне́ць; см. расцвести́.

расцвети́ть сов., разг.

1. (раскрасить) размалява́ць, расфарбава́ць;

2. (украсить) раскве́ціць;

расцвети́ться раскве́ціцца.

расцве́тка ж., разг.

1. (действие) размалёўка, -кі ж., расфарбо́ўка, -кі ж.; неоконч. размалёўванне, -ння ср., расфарбо́ўванне, -ння ср.; раскве́чванне, -ння ср.;

2. (сочетание цветов) расфарбо́ўка, -кі ж.;

расцве́тчик размалёўшчык, -ка м., расфарбо́ўшчык, -ка м.;

расцве́тчица размалёўшчыца, -цы ж., расфарбо́ўшчыца, -цы ж.

расцве́ченный разг.

1. (раскрашенный) размалява́ны, расфарбава́ны;

2. (украшенный) раскве́чаны.

расцве́чивание

1. размалёўванне, -ння ср., расфарбо́ўванне, -ння ср.;

2. раскве́чванне, -ння ср.; см. расцве́чивать;

расцве́чивать несов.

1. (раскрашивать) размалёўваць, расфарбо́ўваць;

2. (украшать) раскве́чваць; см. расцвети́ть;