Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

конъюнкти́в грам. кан’юнкты́ў, -ты́ва м.

конъюнкти́ва анат. кан’юнкты́ва, -вы ж.;

конъюнктиви́т мед. кан’юнктыві́т, -ту м.

конъюнкту́ра кан’юнкту́ра, -ры ж.;

конъюнкту́рный кан’юнкту́рны;

конъюнкту́рщик разг. кан’юнкту́ршчык, -ка м.;

конъюнкту́рщина разг. кан’юнкту́ршчына, -ны ж.;

конъюнкту́рщица разг. кан’юнкту́ршчыца, -цы ж.

конь

1. конь, род. каня́ м.;

2. шахм. конь, род. каня́ м.;

ход конём ход канём;

на конь! воен. на ко́ні!;

не в коня́ корм не па кані́ корм;

дарёному коню́ в зу́бы не смо́трят до́ранаму каню́ ў зу́бы не глядзя́ць;

конь на четырёх нога́х, а (да) спотыка́ется погов. конь на чатыро́х нага́х ды і то спатыка́ецца.

коньки́ мн., спорт. канькі́, -ко́ў, ед. канёк, -нька́ м.;