Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разожжённый прям., перен. распа́лены.

разозлённый раззлава́ны, узлава́ны;

разозли́ть сов. раззлава́ць, узлава́ць;

разозли́ться раззлава́цца, узлава́цца.

разойти́сь сов.

1. в разн. знач. разысці́ся, мног. паразыхо́дзіцца, парасхо́дзіцца;

разойти́сь по дома́м разысці́ся (паразыхо́дзіцца, парасхо́дзіцца) па ха́тах (па дама́х);

разойти́сь в ра́зные сто́роны разысці́ся ў ро́зныя бакі́;

морщи́ны на лбу разошли́сь маршчы́ны на лбе разышлі́ся;

де́ньги разошли́сь гро́шы разышлі́ся;

разойти́сь с жено́й разысці́ся з жо́нкай;

дождь разошёлся дождж разышо́ўся;

2. (не встретиться) разміну́цца;

мы с ним случа́йно разошли́сь мы з ім выпадко́ва разміну́ліся;

3. (раствориться) раста́ць, распусці́цца;

ма́сло в ка́ше разошло́сь ма́сла ў ка́шы раста́ла;

4. перен. разысці́ся, усхадзі́цца, обл. завіну́цца;

он так разошёлся ён так разышо́ўся (усхадзі́ўся, завіну́ўся); см. расходи́тьсяI.

разо́к разг., ласк. разо́к, -зка́ м.

ра́зом нареч., разг.

1. (одновременно, вместе) адначасо́ва, ра́зам;

ра́зом пошли́ в шко́лу ра́зам (адначасо́ва) пайшлі́ ў шко́лу;

2. (в один приём) зара́з;

проче́сть всё ра́зом прачыта́ць усё зара́з;

3. (сразу, мгновенно) адра́зу;

ра́зом поко́нчить с че́м-л. адра́зу ско́нчыць з чым-не́будзь.

разо́мкнутый

1. разамкну́ты, разамкнёны;

разо́мкнутым стро́ем воен. разамкну́тым (разамкнёным) стро́ем;

2. расплю́шчаны; расту́лены;

3. разня́ты; см. разомкну́ть;

разомкну́ть сов.

1. разамкну́ць;

разомкну́ть ток эл. разамкну́ць ток;

разомкну́ть ряды́ воен. разамкну́ць рады́;

2. (глаза) расплю́шчыць; (губы) растулі́ць;

3. (руку) разня́ць;

разомкну́ться

1. разамкну́цца;

2. (о глазах) расплю́шчыцца; (о губах) растулі́цца;

3. (о руках) разня́цца.