Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

растушева́ть сов., спец. растушава́ць;

растушёванный растушава́ны;

растушёвка ж. (действие), жив. растушо́ўка, -кі ж., растушо́ўванне, -ння ср.;

растушёвывание растушо́ўванне, -ння ср.;

растушёвывать несов. растушо́ўваць;

растушёвываться страд. растушо́ўвацца.

расты́канный

1. расты́каны, мног. парастыка́ны;

2. пазапіха́ны, пазасо́ўваны, параспіха́ны, парассо́ўваны; см. расты́катьI;

расты́кать сов., прост.

1. (воткнуть в нескольких местах) расты́каць, мног. парастыка́ць;

расты́кать ве́шки расты́каць (парастыка́ць) ты́чкі;

2. (рассовать по разным местам) пазапіха́ць, пазасо́ўваць, параспіха́ць, парассо́ўваць;

расты́кать ве́щи по угла́м пазапіха́ць (пазасо́ўваць, параспіха́ць, парассо́ўваць) рэ́чы па кутка́х;

растыка́ть несов., прост.

1. (втыкать в нескольких местах) растыка́ць;

2. (рассовывать по разным местам) запіха́ць, засо́ўваць, распіха́ць, рассо́ўваць; см. расты́катьI.

растюко́ванный расцюкава́ны, распакава́ны;