доста́ивать 
Verbum
анлайнавы слоўнікдоста́иваться дасто́йвацца.
доста́ток 
доста́точно 
доста́точность
1. дастатко́васць, -ці 
2. (зажиточность) 
доста́точный
1. дастатко́вы;
2. (зажиточный) 
доста́ть 
1. 
доста́ть кни́гу с по́лки даста́ць кні́гу з палі́цы;
доста́ть руко́й до земли́ даста́ць руко́й да зямлі́;
доста́ть де́нег на пое́здку даста́ць гро́шай на пае́здку;
2. (быть достаточным) 
сил у нас доста́нет сіл у нас хо́піць.
доста́ться 
1. даста́цца;
ему́ доста́лся фотоаппара́т яму́ даста́ўся фотаапара́т;
2. (выпасть на долю) вы́пасці; даста́цца;
така́я ему́ доста́лась у́часть така́я яму́ вы́пала до́ля;
3. 
ему́ доста́нется за опозда́ние яму́ пападзе́ за спазне́нне;
матро́сам доста́лось во вре́мя што́рма матро́сам хапі́ла ў час што́рму.
достега́тьI 
достега́тьII