Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

доправля́ть несов. дапраўля́ць.

допра́здновать сов., прост. дасвяткава́ць;

допра́здноваться дасвяткава́цца.

допра́шиваемый

1. прич. яко́га (каго́) дапы́тваюць;

2. сущ., юр. дапы́тваны, -нага м.;

допра́шивание ср. дапы́тванне, -ння ср., до́пыт, -ту м.;

допра́шивать несов.

1. дапы́тваць;

2. (расспрашивать) распы́тваць;

допра́шиваться

1. (разузнавать) разг. дапы́твацца, распы́твацца; см. допроси́тьсяII;

2. страд. дапы́твацца; распы́твацца; см. допра́шивать.

допрева́ть несов. даправа́ць.

допре́ть сов. дапрэ́ць.

допризы́вник дапрызы́ўнік, -ка м.;