раструби́ть сов., прост. раструбі́ць, раззвані́ць.
растру́бный техн. растру́бны.
раструси́ть сов., разг. расцерушы́ць, мног. парасцяру́шваць, рассы́паць, мног. парассыпа́ць; (сено и т. п.) растрэ́сці, мног. парастраса́ць, парастрэ́сваць;
раструси́ться расцерушы́цца, мног. парасцяру́швацца, рассы́пацца, мног. парассыпа́цца; растрэ́сціся, мног. парастраса́цца, парастрэ́свацца.
растру́ска ж.
1. (действие) разг. расцяру́шванне, -ння ср., рассыпа́нне, -ння ср.; растраса́нне, -ння ср., растрэ́сванне, -ння ср.; см. растру́шивать;
2. (потеря в весе) торг. растру́ска, -кі ж.
растру́шенный расцяру́шаны, мног. парасцяру́шваны, рассы́паны, мног. парассыпа́ны; (о сене и т. п.) растрэ́сены, мног. парастраса́ны, парастрэ́сваны;
растру́шивать несов., разг. расцяру́шваць, рассыпа́ць; (сено и т. п.) растраса́ць, растрэ́сваць;
растру́шиваться возвр., страд. расцяру́швацца, рассы́па́цца; растраса́цца, растрэ́свацца.
растряса́льщик растраса́льшчык, -ка м.;
растряса́льщица растраса́льшчыца, -цы ж.