Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

растрёпа разг. растро́па, -пы м. и ж.;

растрёпанный

1. растрапа́ны, пашарпа́ны, падра́ны;

2. (взлохмаченный, взъерошенный) растрапа́ны, раскудла́чаны;

в растрёпанных чу́вствах прост., шутл. расхвалява́ны (растрыво́жаны, збянтэ́жаны).

растрёпывать несов.

1. разг. трапа́ць, шарпа́ць, драць, дзе́рці;

2. (взлохмачивать, взъерошивать) разг. трапа́ць, раскудла́чваць, кудла́ціць;

3. (лён, пеньку) трапа́ць;

растрёпываться

1. (взлохмачиваться, взъерошиваться) растрэ́пвацца, раскудла́чвацца; см. растрепа́ться 2;

2. страд. трапа́цца, шарпа́цца, дра́цца, дзе́рціся; раскудла́чвацца, кудла́ціцца; см. растрёпывать.

ра́стровый спец. ра́стравы.

растро́ганно нареч. расчу́лена;

растро́ганный расчу́лены;

растро́гать сов. расчу́ліць;

растро́гаться расчу́ліцца.

растру́б растру́б, -ба м.;

сапоги́ с растру́бами бо́ты з растру́бамі.