Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

досади́тьII сов. (причинить досаду) зрабі́ць пры́красць (непрые́мнасць); дадзе́ць; (донять) дапячы́.

доса́дливый пры́кры; зласлі́вы;

доса́дно нареч., безл., в знач. сказ. пры́кра, непрые́мна, злосць;

мне (ему́, им) доса́дно мне (яму́, ім) пры́кра, мне (яму́, ім) злосць, мне (яму́, ім) непрые́мна; см. доса́да;

как доса́дно! як шкада́!, як пры́кра!;

доса́дный пры́кры; (неприятный) непрые́мны;

доса́довать несов. злава́ць; (обижаться) крыўдава́ць.

досажда́ть несов. назаля́ць, дадзява́ць; (донимать) дапяка́ць.

доса́женный даса́джаны;

доса́живать несов. даса́джваць;

доса́живаться страд. даса́джвацца.

доса́ливание дасо́льванне, -ння ср.;