Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дорыва́тьI несов. (к доры́ть) дако́пваць; (рылом — о животных) дарыва́ць.

дорыва́тьII несов.

1. (оканчивать рвать — траву и т. п.) дарыва́ць;

2. (изнашивать — об одежде) разг. дарыва́ць, дадзіра́ць.

дорыва́тьсяI несов., возвр., страд. дако́пвацца; дарыва́цца; см. доры́ться, дорыва́тьI.

дорыва́тьсяII несов.

1. (рваться, изнашиваться) разг. дарыва́цца, дадзіра́цца;

2. страд. дарыва́цца; см. дорыва́тьII.

дорыва́тьсяIII несов. (набрасываться на что-л.) прост. дарыва́цца.

доры́ть сов. дакапа́ць; (рылом — о животных) дары́ць;

доры́ться дакапа́цца; дары́цца.

ДОСААФ (Доброво́льное о́бщество соде́йствия а́рмии, авиа́ции и фло́ту) ДТСААФ, -фа м. (Добраахво́тнае тавары́ства садзе́йнічання а́рміі, авія́цыі і фло́ту).

доса́да пры́красць, -ці ж.; (зло) злосць, род. зло́сці ж.; (неприятность) непрые́мнасць, -ці ж.;

он да́же запла́кал от доса́ды ён на́ват запла́каў з пры́красці (са зло́сці);

така́я доса́да на него́! разг. така́я злосць на яго́!;

кака́я доса́да! як шкада́!, якая пры́красць!;

с доса́ды са зло́сці, з пры́красці.

досади́тьI сов. (окончить посадку) дасадзі́ць.