Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

доро́дный мажны́;

дородово́йI дарадавы́.

дородово́йII мед. даро́давы.

доро́дство ср. мажно́сць, -ці ж.

дорожа́ть несов. даражэ́ць.

доро́же сравнит. ст.

1. нареч. даражэ́й;

он заплати́л доро́же ён заплаці́ў даражэ́й;

2. прил. даражэ́йшы;

он для меня́ доро́же всех ён для мяне́ даражэ́йшы за ўсіх.

доро́женька уменьш.-ласк., нар.-поэт. даро́жка, -кі ж.; даро́жачка, -кі ж.

дорожи́ть несов.

1. (высоко ценить) даражы́ць;

на рабо́те им дорожат на рабо́це ім даража́ць;

2. (беречь) даражы́ць (кім, чым), шанава́ць (каго, што);

дорожи́ть свои́м здоро́вьем даражы́ць сваі́м здаро́ўем, шанава́ць сваё здаро́ўе.

дорожи́ться несов., разг. до́рага прасі́ць, даражы́цца.

доро́жка в разн. знач. даро́жка, -кі ж.