Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

тре́петный

1. (колеблющийся, бьющийся, трепыхающийся) трапятлі́вы, трапяткі́; (дрожащий) дрыгатлі́вы; (мерцающий) мігатлі́вы;

2. (взволнованный) усхвалява́ны;

3. (боязливый) баязлі́вы;

трепе́щущий

1. прич. які́ (што) трапе́чацца, які́ (што) трапе́ча; які́ (што) дрыжы́ць, які́ (што) трымці́ць; які́ (што) кало́ціцца; які́ (што) заміра́е; см. трепета́ть;

2. прил.; см. тре́петный.

трепло́ ср.

1. обл., см. трепа́лка;

2. груб., прост., см. трепа́ч.

трепотня́ ж., груб., прост. пляву́зганне, -ння ср.; балбатня́, -ні́ ж.

трепыха́ние

1. трапята́нне, -ння ср.;

2. трапята́нне, -ння ср.;

3. дрыжа́нне, -ння ср.; матля́нне, -ння ср.; калыха́нне, -ння ср.;

4. мільга́нне, -ння ср., трымце́нне, -ння ср.; см. трепыха́ть, трепыха́ться;

трепыха́ть несов., разг.

1. (чем) трапята́ць;

трепыха́ть кры́льями трапята́ць кры́ламі;

2. см. трепыха́ться;

трепыха́ться

1. (биться, дёргаться) трапята́цца;

2. (дрожать, часто колебаться) дрыжа́ць; (колебаться от ветра) разг. матля́цца, калыха́цца;

3. (об огне, свете) мільга́ць, трымце́ць.

трепыхну́ть сов., однокр., разг. страпяну́ць;

трепыхну́ться страпяну́цца.

треск прям., перен. трэск, род. трэ́ску м.;

провали́ться с тре́ском правалі́цца з трэ́скам.