Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расторга́ться страд. касава́цца.

расто́ргнутый скасава́ны;

расто́ргнуть сов. скасава́ць;

расто́ргнуть догово́р скасава́ць дамо́ву (дагаво́р).

расторго́ванный распрада́дзены, растаргава́ны;

расторгова́ть сов., прост. распрада́ць, растаргава́ць;

расторгова́ться растаргава́цца;

расторго́вывать несов., прост. распрадава́ць, растарго́ўваць;

расторго́вываться

1. растарго́ўвацца; см. расторгова́ться;

2. страд. распрадава́цца, растарго́ўвацца; см. расторго́вывать.

расторже́ние скасава́нне, -ння ср.;

расторже́ние бра́ка скасава́нне шлю́бу;

расторже́ние догово́ра скасава́нне дамо́вы (дагаво́ра).

расторжи́мость скасава́льнасць, -ці ж.;