Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сват сват, род. сва́та м., мн. сваты́, -то́ў;

он мне ни сват ни брат ён мне ні сват ні брат.

сва́тание сва́танне, -ння ср., сватаўство́, -ва́ ср.;

сва́тать несов. сва́таць;

сва́таться сва́тацца (да каго);

сватовство́ сва́танне, -ння ср., сватаўство́, -ва́ ср.

сва́тья сва́цця, -цці ж.

сва́ха сва́цця, -цці ж.

сва́я па́ля, -лі ж.

свева́ть несов.

1. (сдувать) здзіма́ць;

2. (очищать веянием) ве́яць;

свева́ться страд.

1. здзіма́цца;

2. ве́яцца; см. свева́ть.