растле́нный прил. разбэ́шчаны, мног. паразбэ́шчваны;
растлённый прич.
1. згва́лчаны;
2. разбэ́шчаны, мног. паразбэ́шчваны; см. растли́ть;
растли́тель
1. гвалтаўні́к, -ка́ м.;
2. перен. разбэ́шчвальнік, -ка м.;
растли́ть сов.
1. (изнасиловать) згва́лціць;
2. перен. разбэ́сціць, мног. паразбэ́шчваць;
растли́ться (развратиться) разбэ́сціцца, мног. паразбэ́шчвацца.
расто́лканный
1. разапха́ны, параспіха́ны, расштурха́ны;
2. раскату́рханы; см. растолка́ть;
растолка́ть сов., разг.
1. разапха́ць, параспіха́ць, расштурха́ць;
2. (разбудить) раскату́рхаць;
растолкну́ть сов., однокр., разг. распіхну́ць, разапхну́ць, расштурхну́ць.
растолко́ванный растлума́чаны;
растолкова́ть сов. растлума́чыць;