Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разне́жить сов., разг.

1. распе́сціць, мног. параспе́шчваць;

2. (заставить расчувствоваться) расчу́ліць;

разне́житься

1. (поддаться неге) распе́сціцца;

2. (расчувствоваться) расчу́ліцца;

разне́жничаться сов., разг. расчу́ліцца.

разне́рвничаться сов., разг. разнервава́цца.

разнесе́ние разнясе́нне, -ння ср.;

разнесе́ние счето́в по кни́гам разнясе́нне раху́нкаў па кні́гах;

разнесённый в разн. знач. разне́сены.

разнести́ сов., в разн. знач. разне́сці, мног. паразно́сіць; (тучи, облака — ещё) разагна́ць, разве́яць; (разбить — ещё) разбі́ць; (раздуть, сделать пухлым — ещё) безл., разг. распе́рці;

разнести́ пи́сьма разне́сці (паразно́сіць) лісты́;

разнести́ счета́ по кни́гам разне́сці раху́нкі па кні́гах;

разнести́ слу́хи разне́сці чу́ткі;

ве́тер разнёс ту́чи ве́цер разнёс (разагна́ў, разве́яў) хма́ры;

щёку разнесло́ безл. шчаку́ разне́сла;

разнести́ зара́зу разне́сці зара́зу;

разнести́ снаря́дом разне́сці (разбі́ць) снара́дам;

как его́ разнесло́! як яго́ распе́рла!;

разнести́ в пух и прах разбі́ць ушчэ́нт;

разнести́сь

1. (о слухе, вести и т. п.) разне́сціся; пайсці́;

2. (прозвучать, раздаться — о звуке, голосе) прагуча́ць, пачу́цца;

3. (разбежаться, разогнаться) разг. разбе́гчыся, разагна́цца.

разнесча́стный разг. разняшча́сны.

разнима́ние разніма́нне, -ння ср.;