дополу́чка ж., прост.
1. см. дополуче́ние;
2. сущ. (дополученное) даатры́ма́нае, -нага ср.; (о деньгах — обычно) даатры́ма́ная су́ма, даатры́ма́ныя гро́шы.
допоро́ть сов. дапаро́ць.
допра́вить сов. дапра́віць;
доправля́ть несов. дапраўля́ць.
допра́здновать сов., прост. дасвяткава́ць;
допра́здноваться дасвяткава́цца.
допра́шиваемый
1. прич. яко́га (каго́) дапы́тваюць;
2. сущ., юр. дапы́тваны, -нага м.;
допра́шивание ср. дапы́тванне, -ння ср., до́пыт, -ту м.;