Verbum

оренбу́ргский арэнбу́ргскі.

орео́л арэо́л, -лу м.;

в орео́ле сла́вы у арэо́ле сла́вы.

оре́х арэ́х, -ха м.;

оре́х с двойны́м ядро́м спары́ш;

оре́х гре́цкий арэ́х грэ́цкі (вало́скі);

оре́х водяно́й арэ́х вадзяны́;

оре́х калёный арэ́х пра́жаны;

◊

отде́лать (разде́лать) под оре́х вы́рабіць пад арэ́х;

орехови́дный арэхападо́бны.

оре́ховка зоол. арэ́хаўка, -кі ж.

Оре́хово-Зу́ево г. Арэ́хава-Зу́ева нескл., ср.

оре́хово-зу́евский арэ́хава-зу́еўскі.

Оре́ховск г.п. Арэ́хаўск, -ка м.

оре́ховский арэ́хаўскі.

оре́ховые мн., сущ., бот. арэ́хавыя, -вых;