Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

доко́вывание дако́ўванне, -ння ср.;

доко́вывать несов. дако́ўваць;

доко́вываться страд. дако́ўвацца.

до́ковый мор. до́кавы.

доковыля́ть сов., разг. дакульга́ць, дачыкільга́ць.

докола́чивать несов.

1. (добивать) дабіва́ць;

2. (доканчивать выколачивание) датраса́ць, датрэ́сваць, разг. дакало́чваць.

доко́ле нареч., уст.

1. (до каких пор) даку́ль;

2. (до тех пор, пока) паку́ль.

доколоти́ть сов.

1. (добить) прост. дабі́ць, мног. падабіва́ць;

2. (докончить выколачивание) датрэ́сці, разг. дакалаці́ць.

доко́лотый разг., в разн. знач. дако́латы.

доколо́ть сов., разг., в разн. знач. дакало́ць.