Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

размо́тчик спец. размо́тчык, -ка м.;

размо́тчица размо́тчыца, -цы ж.

размоча́ленный раскудзе́лены, размача́лены;

размоча́ливание раскудзе́льванне, -ння ср., размача́льванне, -ння ср.;

размоча́ливать несов. раскудзе́льваць, размача́льваць;

размоча́ливаться возвр., страд. раскудзе́львацца, размача́львацца;

размоча́лить сов. раскудзе́ліць, размача́ліць;

размоча́литься раскудзе́ліцца, размача́ліцца.

размо́ченный размо́чаны, мног. паразмо́чваны;

размочи́ть сов. размачы́ць, мног. паразмо́чваць;