Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

рассы́льныйI прил. рассы́льны.

рассы́льныйII сущ. рассы́льны, -нага м.

рассыпа́ние рассыпа́нне, -ння ср.

рассы́панный рассы́паны, мног. парассыпа́ны;

рассы́пать сов., в разн. знач. рассы́паць, мног. парассыпа́ць;

рассы́пать соль рассы́паць соль;

рассы́пать муку́ по мешка́м рассы́паць муку́ ў мяшкі́;

рассы́пать ро́ту в цепь воен. рассы́паць ро́ту ў ланцу́г;

рассыпа́ть несов., в разн. знач. рассыпа́ць.

рассы́паться сов., в разн. знач. рассы́пацца, мног. парассыпа́цца;

ро́та рассы́палась в цепь ро́та рассы́палася ў ланцу́г;

рассыпа́ться несов., возвр., страд., в разн. знач. рассыпа́цца;

рассыпа́ться в комплиме́нтах рассыпа́цца ў кампліме́нтах;

рассыпа́ться ме́лким бе́сом выдыга́ць;

рассыпа́ться в прах рассыпа́цца ўшчэнт;

рассы́пка ж. рассы́пка, -кі ж., рассыпа́нне, -ння ср.;

рассыпно́й рассыпны́;

рассыпно́й строй воен. рассыпны́ строй (шыхт).