Verbum

равноудалённый мат. роўнаадда́лены.

равноуско́ренный физ. роўнапаско́раны.

равноце́нность раўнацэ́ннасць, -ці ж.;

равноце́нный раўнацэ́нны.

равночи́сленный раўналі́кі.

равночле́нный мат. раўначле́нны.

ра́вный в разн. знач. ро́ўны; (одинаковый) адно́лькавы;

на ра́вных основа́ниях на ро́ўных (адно́лькавых) падста́вах;

расстоя́ние, ра́вное пяти́ киломе́трам адле́гласць, ро́ўная пяці́ кіламе́трам;

ему́ нет ра́вного яму́ няма́ ро́ўнага;

◊

на ра́вных як ро́ўныя, на адно́лькавых права́х.

равня́ть несов.

1. (уравнивать) ураўно́ўваць, раўнава́ць;

2. (сравнивать) параўно́ўваць;

равня́ться

1. ураўно́ўвацца, раўнава́цца;

2. (быть равным чему-л.) быць ро́ўным;

два́жды два равня́ется четырём два ў два ро́ўна чатыро́м;

3. воен. раўня́цца;

4. страд. ураўно́ўвацца, раўнава́цца; параўно́ўвацца; см. равня́ть.

рагу́ кул. рагу́ нескл., ср.