Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zryć

зак. зрыць; парыць

zrymować

зак. зрыфмаваць

zrysować

зак. счарціць; парысаваць;

zrysować parkiet — парысаваць паркет

zryw, ~u

м. памкненне; пад’ём; рывок;

bohaterski zryw — гераічнае памкненне

zrywać

незак.

1. зрываць; рваць;

zrywać kwiaty — рваць кветкі;

2. зрываць, здзіраць;

zrywać czapkę z głowy — зрываць шапку з галавы;

3. разрываць; рваць; касаваць;

zrywać stosunki — разрываць адносіны;

zrywać umowę — касаваць дамову;

zrywać boki ze śmiechu — бакі рваць ад смеху; кішкі з рогату рваць;

zrywać piersi (płuca) — надрывацца; дзерці горла

zrywać się

zrywa|ć się

незак.

1. зрывацца; абрывацца;

~ć się z łańcucha — зрывацца з ланцуга;

2. узнімацца; выбухаць; пачынацца;

~а się wiatr — узнімаецца вецер;

~а się burza — пачынаецца навальніца;

w sali ~a się burza oklasków — зала выбухае воплескамі;

3. зрывацца, ускокваць; падымацца;

~ć się o świcie — падымацца на золку;

4. do czego падымацца на што;

~ć się do walki — падымацца на барацьбу