Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zrównać

зак.

1. зраўнаваць; выраўняць;

2. w czym ураўнаваць у чым;

zrównać w prawach — ураўнаваць у правах;

zrównać z ziemią — зраўнаваць з зямлёю; разбурыць да грунту

zrównać się

зак. зраўнавацца

zrównanie

н. ураўнаванне, зраўнаванне, раўнаванне;

zrównanie w prawach — раўнаванне ў правах;

zrównanie dnia z nocą — раўнадзенства

zrównoważony

ураўнаважаны

zrównoważyć

зак. ураўнаважыць; збалансаваць;

zrównoważyć siły — ураўнаважыць сілы;

zrównoważyć szkodę — аплаціць шкоду

zrównywać

незак. выраўноўваць; зраўноўваць; параўноўваць

zróżnicować

зак. дыферэнцыраваць;

zróżnicować normy — дыферэнцыраваць нормы;

zróżnicować płace — дыферэнцыраваць плату

zróżnicować się

зак. дыферэнцыравацца

zróżnicowanie

н.

1. дыферэнцыяцыя;

2. расслаенне;

zróżnicowanie klasowe — класавае расслаенне