Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijlłmnorsuwyzż- 
aeęilłoóruy

zbraknąć

zbrakn|ąć

зак. безас. не хапіць;

nie ~ie — хопіць

zbratać się

зак. пабратацца; парадніцца

zbratanie

н. братанне

zbroczyć

зак. скрывавіць

zbrodnia

zbrodni|a

ж. злачынства;

popełnić ~ę — здзейсніць злачынства

zbrodniarz

м. злачынец; злачынца;

~е wojenni — ваенныя злачынцы

zbrodniczość

ж. злачыннасць

zbrodniczy

злачынны

zbroić

I незак.

узбройваць

II зак.

насваволіць; напракудзіць; нагарэзнічаць

zbroić się

незак.

1. узбройвацца;

2. w co перан. узбройвацца, запасацца чым