Verbum

układ, ~u

м.

1. сістэма; структура;

układ słonieczny — сонечная сістэма;

układ nierwowy — нервовая сістэма;

układ scalony — інтэгральная схема;

2. размяшчэнне; расстаноўка; суадносіны;

układ alfabetyczny — алфавітны парадак;

układ sił — суадносіны сіл;

3. дагавор, дамова;

zerwać układ — парушыць дамову;

4. перамовы;

prowadzić ~y — весці перамовы;

zerwać ~y — сарваць перамовы;

5. геал. рэльеф;

6. манера

układacz

м. укладчык

układać

незак.

1. укладваць, раскладваць; складаць;

układać do snu — класці (укладваць) спаць;

układać plany — строіць планы;

układać sobie włosy — укладваць валасы; рабіць укладку;

2. выкладваць; класці;

układać glazurę w łazience — класці плітку ў ваннай;

3. кампанаваць;

4. складаць, планаваць;

układać jadłopis — складаць меню;

5. дрэсіраваць

układać się

układa|ć się

незак.

1. укладвацца, укладацца; класціся;

2. складвацца, складацца;

stosunki z synem ~ją się dobrze — адносіны з сынам складваюцца добра;

3. дамаўляцца

układanie

н.

1. укладванне, укладанне, складванне, складанне;

2. складанне (плана і да т.п.);

3. сачыненне;

4. тэх. пракладка, пракладанне;

układanie toru чыг. пракладка рэек (пуцей)

układanka

ж. кубікі для складання карцінак; складная мазаіка (дзіцячая гульня)

układnie

ветліва, далікатна

układność

ж. ветлівасць, далікатнасць

układny

ветлівы, далікатны

ukłon, ~u

м.

1. паклон;

złożyć ukłon — пакланіцца; раскланяцца;

2. прывітанне;

~y dla kogo — прывітанне для каго;

ukłon w czyją stronę (w stronę czego) — рэверанс у бок каго/чаго