Verbum

ułomek

ułom|ek

м. абломак;

~ki wiedzy — урыўкі ведаў

ułomność

ж.

1. [фізічная] загана, калецтва;

2. слабасць;

ułomność natury ludzkiej — слабасць людскога характару; слабасць чалавечай прыроды (натуры)

ułomny

1. пакалечаны; знявечаны;

2. слабы

ułowić

зак. злавіць; налавіць

ułożenie

н.

1. размяшчэнне;

ułożenie warstw — заляганне пластоў;

2. складанне;

ułożenie pożegnalnej przemowy — складанне развітальнай прамовы;

3. манеры;

dobre ułożenie — добрыя манеры

ułożony

1. складзены;

2. добра выхаваны

ułożyć

зак.

1. скласці; пакласці;

2. скласці (план і да т.п.);

3. тэх. пралажыць, пракласці

ułożyć się

ułoży|ć się

зак.

1. легчы;

2. скласціся; змясціцца;

3. скласціся;

warunki ~ły się — абставіны склаліся