Verbum

top, ~u

вяршыня, пік (славы і да т.п.);

być na ~ie — быць на вяршыні (на піку);

należeć do ~u wykonawców rocka — належаць да лепшых выканаўцаў року;

na ~ie są grube swetry — у модзе тоўстыя світары

плаўка (метала)

topaz, ~u

м. мін. тапаз

topić

незак.

1. тапіць;

topić pieniądze w mętnych interesach перан. траціць (марнаваць) грошы на падазроныя справы;

2. тапіць; плавіць;

topić słoninę — тапіць сала;

topić mietale — плавіць металы;

topić smutki (w alkoholu) — заліваць смутак (алкаголем);

topić w kim wzrok — утароплівацца ў каго

topić się

незак.

1. тапіцца;

2. тапіцца, плавіцца

topiel

м. бяздонне; бяздонная багна

topielec

м. тапелец; тапельнік

topielica

ж. тапельніца

topielisko

н.

1. вір, глыбокае месца;

2. дрыгва, твань

topielnia

ж. плавільня

topienie

н. плаўка, плаўленне, тапленне