top, ~u

I м.

вяршыня, пік (славы і да т.п.);

być na ~ie — быць на вяршыні (на піку);

należeć do ~u wykonawców rocka — належаць да лепшых выканаўцаў року;

na ~ie są grube swetry — у модзе тоўстыя світары

II м. тэх.

плаўка (метала)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)