Verbum

toczek

м. ток (жаночы капялюш)

toczenie

н. тачэнне; абточванне

toczny

toczn|y

: łożysko ~e — падшыпнік вагання

toczony

точаны; абточаны

toczyć

toczy|ć

незак.

1. каціць;

~ć beczkę — каціць бочку;

rzeka toczyć swe fale — рака нясе свае хвалі;

2. тачыць;

robak toczyć drzewo — чарвяк точыць дрэва;

3. выточваць; абточваць;

~ć nóżki do lamp — выточваць ножкі для лямпаў;

4. кніжн. ліць;

~ć wino z beczki — наліваць віно з бочкі;

5. кніжн. весці;

~ć walkę — весці змаганне;

~ć pianę z ust — пускаць пену з рота; даводзіць з пенай з рота

toczydło

н. тачыла; брусок