Verbum

pysk

м.

1. пыса, морда;

2. лыч;

3. пашча, зяпа;

stul pysk! — заткні зяпу!; змоўкні!;

jest mocny w ~u — спрытны на язык; языкаты;

daj ~a — давай пацалуемся; дай бусю

pyskacz

м. вульг. гарлапан

pyskaty

разм. дзёрзкі; грубіянскі

pyskować

незак. разм. гарлапаніць, грубіяніць

pyskówka

ж. разм. лаянка; сварка; гырканіна; няўзгодзіца

pyszałek

м. ганарлівец, задавака

pyszałkowaty

ганарлівы, ганарысты, фанабэрысты, пыхлівы

pyszczek

м.

1. пыска;

2. лычык;

3. хабаток

pysznić się

незак. задавацца, фанабэрыцца

pyszny

1. фанабэрысты, пыхлівы; ганарысты;

2. перан. пышны; вельмі добры, надзвычайны, цудоўны;

~e jedzenie — вельмі смачная ежа