Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

piórko

piórk|o

н.

1. пёрка;

lekki jak ~o — лёгкі, як пёрка;

2. пяро;

~o kreślarskie — чарцёжнае пяро;

obrastać w ~a — апярацца; сталець;

stroić się w cudze ~a — прыбірацца ў чужое пер’е

piórkowy

1. перысты; у выглядзе пяра;

2. маст. выкананы пяром;

rysunek piórkowy — малюнак пяром

piórnik

м. пенал

pióro

н.

1. пяро; пер’е;

2. пяро; ручка;

gęsie pióro — гусінае пяро;

wieczne pióro — аўтаручка;

cięte pióro — вострае пяро;

3. (у вясла) лопасць

pióropusz

м. плюмаж, султан