Verbum

Pad ~u

м. р. По

padaczka

ж. падучка; эпілепсія; падучая хвароба

padaczkowy

эпілептычны

padać

pada|ć

незак.

1. падаць; валіцца;

~ć wznak — падаць (валіцца) дагары;

~ć ze zmęczenia — падаць ад стомы;

2. падаць, ісці (пра ападкі);

śnieg padać — ідзе снег;

3. гінуць;

krowy ~ją — каровы здыхаюць;

4. падаць;

światło ~ło na środek stołu — святло падала на сярэдзіну стала;

~ć na cztery łapy — выходзіць з вады сухім

padalec

м.

1. заал. вераценніца (Ophisautus apodus);

2. перан. гадзіна

padlina

ж. падла; мярцвячына