mara
ж.
1. кніжн. мроя; мара; кроза;
senna mara — сон; мроя;
2. прывід; здань
marabut
м. заал. марабу (Leptoptilus crumeniferus)
maraton, ~u
м. спарт. марафон;
maraton narciarski — лыжны марафон
marazm, ~u
м.
1. маразм;
2. перан. застой, апатыя, распад, заняпад
marcowy
marcow|y
сакавіцкі, сакавіковы;
pogoda ~a — зменлівае надвор’е
Marek :
nocny Marek — паўночнік, начнік, поначнік