mówca
м. прамоўца
mówić
незак. гаварыць; казаць;
~ić po polsku — гаварыць па-польску;
nie ma co ~ić — няма чаго гаварыць;
mówić co chcesz — гавары (кажы), што хочаш;
szczerze ~iąc — праўду кажучы; шчыра кажучы;
to mi nic nie ~i — гэта мне нічога не кажа;
cyfry ~ią za siebie — лічбы гавораць самі за сябе
mównica
ж. кніжн. трыбуна