Verbum

kręcenie

н. кружэнне, вярчэнне

kręcić

незак.

1. круціць; варочаць;

2. круціць; скручваць;

kręcić głową — а) ківаць з сумненнем галавою;

ламаць галаву;

kręcić nosem — круціць носам, капрызіць;

kręcić film — здымаць фільм (кіно)

kręcić się

kręc|ić się

незак.

1. круціцца; варочацца;

2. віцца;

łzy ~ą się w oczach — слёзы наварочваюцца;

w głowie mi się ~i — у мяне галава кружыцца

kręcony

kręcon|y

кручаны;

nici ~e — кручаныя ніткі;

~e schody — вітыя сходы, вітая лесвіца; пакручастыя сходы;

włosy ~e — кучаравыя валасы

kręg, ~u

м. анат. пазванок, хрыбетка

kręgiel

kręg|iel

м. кегля; карогля;

grać w ~le — гуляць у кеглі

kręgielnia

ж. кегельбан

kręgosłup

м.

1. анат. пазваночнік, хрыбетнік;

2. перан. аснова

kręgowce

мн. заал. пазваночныя (хрыбетныя) (Vertebrata)

kręgowy

пазваночны, хрыбетны;

rdzeń kręgowy — спінны мозг