guz
м.
1. гуз; бугор, бугорчык; нарост;
2. мед. пухліна;
3. гузік (вялікі);
szukać ~a — шукаць гуза; нарывацца на непрыемнасці
guzdrać się
незак. марудзіць, кешкацца
guzdralstwo
н. марудлівасць, маруднасць
guzdrała
ж. разм., зневаж. капуха, капун
guzek
м. бугарок, бугорчык
guzik
1. гузік;
zapiąć guzik — зашпіліць гузік;
2. кнопка;
guzik dzwonka — кнопка званка;
dopiąć na ostatni guzik — зрабіць старанна, улічыць усе дэталі;
guzik cię to obchodzi — гэта не твая справа;
guzik z pętelką — дуля з макам
guzikarstwo
н. гузікавая вытворчасць
guzikowy
гузікавы
guzowatość
ж. гузаватасць
guzowaty
гузаваты