guzik
м.
1. гузік;
zapiąć guzik — зашпіліць гузік;
2. кнопка;
guzik dzwonka — кнопка званка;
dopiąć na ostatni guzik — зрабіць старанна, улічыць усе дэталі;
guzik cię to obchodzi — гэта не твая справа;
guzik z pętelką — дуля з макам
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)