Verbum

dwója

ж. разм. двойка (адзнака)

dwójka

ж. двойка; пара;

we ~ę — (пра мужчын) удвух; (пра мужчыну і жанчыну) удваіх;

~ami — парамі, па двое

dwójkowy

мат. двайковы

dwójnasób :

w dwójnasób — удвая;

powiększyć w dwójnasób — павялічыць удвая; падвоіць

dwójniak

м. пітны мёд

dwór, dworu

м.

1. двор;

bawić się na dworze — гуляць ў двары, на вуліцы (не ў памяшканні);

wyjść na dwór — выйсці на двор; выйсці [на вуліцу];

dwór królewski — каралеўскі двор;

dama dworu — прыдворная дама;

2. памешчыцкі дом; двор, маёнтак;

3. двор (пляцоўка каля дома);

4. двор (пра надвор’е);

jak tam na dworze? — як там на дварэ?; якое надвор’е?;

fora ze dwora! — прэч пайшоў!