Verbum

amb.

1. = ambasador — пасол;

2. = ambasada — пасольства

ambaras, ~u

м. уст. клопат; турбота; праблемы;

sprawiać ambaras — прыносіць клопаты (турботы)

ambasada

ambasad|a

ж. пасольства; амбасада;

gdzie się znajduje ~a polska? — дзе знаходзіцца польскае пасольства?;

uzyskać wizę w ~zie — атрымаць у пасольстве візу

ambasador

м. пасол;

odwołać ~a — адклікаць пасла

ambasadorka

ж. пасол (жанчына)

ambasadorowa

ж. жонка пасла

ambasadorski

пасольскі;

urząd ambasadorski — пасольская служба;

stanowisko ~e — пасольская пасада

ambasadzki

ambasadzk|i

пасольскі;

siedziba ~a — сядзіба пасольства

ambicja

ambicj|a

ж.

1. амбіцыя; пачуццё ўласнай годнасці; славалюбства, самалюбства, ганарыстасць;

człowiek wielkich ~i — чалавек вялікіх амбіцый;

urażona ~a — пакрыўджанае самалюбства;

zranić ~ę — параніць самалюбства;

2. часцей мн.~e — памкненні; прэтэнзіі;

szlachetne ~e — высакародныя памкненні;

wygórowane ~e — празмерныя прэтэнзіі

Ambilewce

мн. в. Амбілеўцы