Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

awangarda

ж.

1. авангард;

2. маст. авангардызм

awangardowy

авангардны

awans, ~u

м.

1. аванс; павышэнне (па службе);

awans społeczny — вылучэнне, прасоўванне (па сацыяльнай лесвіцы);

2. часцей мн. ~e — кампліменты;

3. уст. аванс, папярэдняя плата

awansować

незак. авансаваць

awantura

awantur|a

ж. сварка, скандал;

zrobić komu ~ę — учыніць скандал, задаць галавамойку каму;

awantura nie było — сварак не было

awanturnica

ж. скандалістка

awanturniczy

awanturnicz|y

1. скандальны;

2. авантурны, прыгодніцкі;

3. авантурысцкі;

polityka ~a — авантурысцкая палітыка

awanturnik

м.

1. скандаліст;

2. авантурыст

awanturować się

незак. скандаліць, лаяцца

awaria

awari|a

ж. аварыя;

~a sieci elektrycznej — аварыя электрычнай сеткі;

spowodować (usunąć) ~ę — выклікаць (ліквідаваць) аварыю (пашкоджанні);

ulec ~i — пацярпець аварыю