afekt
afek|t, ~u
м.
1. псіх. афект; узбуджэнне;
zabójstwo w ~cie — забойства ў стане афекту;
2. уст. страсць; жарсць; каханне;
zapłonać ~tem — загарэцца страсцю
afektacja
afektacj|a
ж. афектацыя; манернасць, пазіраванне; апломб;
mówić (gestykulować) z ~ą — манерна размаўляць (жэстыкуляваць)
afektowany
манерны; паказны, напускны
afektywny
afektywn|y
псіх. афектны; эмацыянальны, пачуццёвы;
motywy ~e — афектыўныя матывы
afera
afer|a
ж. афёра, махлярства; авантура;
głośna ~a — гучная афёра;
wykryć ~ę — выкрыць афёру;
wplątać się w ~ę — ублытацца ў афёру;
ale ~a! разм. ну і авантура!
Afganistan Afganistan u
м. Афганістан, Аўганістан