Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

afekt

afek|t, ~u

м.

1. псіх. афект; узбуджэнне;

zabójstwo w ~cie — забойства ў стане афекту;

2. уст. страсць; жарсць; каханне;

zapłonać ~tem — загарэцца страсцю

afektacja

afektacj|a

ж. афектацыя; манернасць, пазіраванне; апломб;

mówić (gestykulować) z ~ą — манерна размаўляць (жэстыкуляваць)

afektowany

манерны; паказны, напускны

afektywny

afektywn|y

псіх. афектны; эмацыянальны, пачуццёвы;

motywy ~e — афектыўныя матывы

afera

afer|a

ж. афёра, махлярства; авантура;

głośna ~a — гучная афёра;

wykryć ~ę — выкрыць афёру;

wplątać się w ~ę — ублытацца ў афёру;

ale ~a! разм. ну і авантура!

aferzysta

м. аферыст

Afganistan Afganistan u

м. Афганістан, Аўганістан

Afganka

ж. афганка

Afgańczyk

м. афганец

afgański

афганскі