Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

urodzić

зак. нарадзіць

urodzić się

urodzi|ć się

зак. нарадзіцца;

jakby się do tego ~ł — ён быццам бы для гэтага і нарадзіўся

urodziny

urodzin|y

дзень нараджэння;

wszystkiego najlepszego w dniu urodziny! — усяго найлепшага ў дзень нараджэння!; найлепшыя пажаданні ў дзень нараджэння!;

obchodzić urodziny — святкаваць дзень нараджэння

urodziwy

прыгожы, статны

urodzony

urodzon|y

народжаны;

osoba szlachetnie ~a — асоба высакароднага паходжання

uroić

зак. кніжн. уявіць, выдумаць

uroić się

uroi|ć się

зак. прымроіцца;

~ło mu się — яму прымроілася

urojenie

н. прывід; мроя

urojony

прывідны, уяўны

urok, ~u

м.

1. чароўнасць, абаянне;

ulec — czyjemu

~owi — паддацца абаянню каго;

2. сурокі;

być pod ~iem — быць зачараваным;

rzucić urok — сурочыць; урачы;

na psa urok — каб не сурочыць